مقایسه کارآیی روشهای اُزُنزنی تنها، اُزُنزنی کاتالیزوری و جذب بر کربن فعال در حذف فورفورال از محلولهای آبی

زمینه و هدف: فورفورال یک ترکیب شیمیایی سمی است. برای جلوگیری از اثرات آن بر انسان و محیط زیست، باید فاضلابهای حاوی فورفورال را پیش از دفع به محیط، به نحو مقتضی تصفیه نمود. در این مطالعه از روشهای اکسیداسیون پیشرفته مبتنی بر ازن برای حذف غلظتهای مختلف فورفورال از فاضلاب در مقیاس آزمایشگاهی استفاده شده است. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع کاربردی است. نمونه های مورد نیاز در هر بررسی در زمانهای مورد نظر برداشت شد. در این مطالعه اثر فرایندهای ازنزنی تنها (SOP)، ازنزنی کاتالیزوری (COP) و جذب تنها بر کربن فعال (SAP) بر میزان حذف فورفورال تحت شرایط مختلف مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: تأثیر برخی از پارامترهای مهم مثل pH ، دوزاژ کربن فعال و زمان واکنش بر کارایی SOP ،SAP و COP مورد بررسی قرار گرفت. نتایج در موردpH نشان داد که کارایی هر سه فرآیند در شرایط خیلی اسیدی و قلیایی نسبت به سایر pH ها کمی بیشتر است. با افزایش میزان دوزاژ، راندمان حذف افزایش یافت و بالاخره با گذشت زمان واکنش، راندمان حذف برای هر سه فرآیند مطالعه شده، افزایش یافت. نتیجه گیری: بیشتر بودن راندمان تجزیه فورفورال در شرایط اسیدی میتواند ناشی از اکسیداسیون مستقیم و کاتالیزوری آن توسط ازن باشد. بالاتر بودن راندمان در pH های قلیایی نیز ناشی از اکسیداسیون غیرمستقیم بر اثر تولید رادیکالهای هیدروکسیل میباشد.در مورد اثر زمان واکنش، نتایج نشاندهنده این است که در COP خاصیت سینرژیستی وجود دارد. بیشتر شدن سطوح موجود برای واکنش ازن-کربن فعال- فورفورال میتواند دلیل افزایش راندمان با افزایش دوزاژ کربن فعال باشد.